Waarom ik niet aan goede voornemens doe…
Drie goede redenen waarom goede voornemens niet werken en hoe je het dan aan kan pakken.
Mag ik je even meenemen in een heerlijk verhaal over goede voornemens? Ik moest er serieus hardop om lachen en het typeert direct waarom goede voornemens eigenlijk helemaal niet werken.
2 januari ben ik met een goede vriendin van mij aan het appen. Ze vraagt mij naar mijn goede voornemens en ik zeg dat ik die niet heb. ‘Wat zijn die van jou?’ vraag ik aan haar. En nu komt het, want wat zij vervolgens zegt, daar moest ik hardop om lachen: ‘ik ga proberen geen sigaretten meer te kopen’. Ik moest lachen en zei haar; ‘hoor je hoe weinig overtuigingskracht hierin zit?’ Ze beaamde het en gaf aan dat het inderdaad waarschijnlijk toch niet ging lukken. In mijn optiek kan je het dan beter gewoon direct laten. Waarom energie in iets stoppen als je het helemaal niet voelt? Bespaar jezelf de moeite en de pijn die het doet als het dus weer niet lukt.
Zeg eens eerlijk; hoeveel van jouw goede voornemens stranden vrij snel?
Ik heb het ook jaren gedaan hoor. Met oud en nieuw goede voornemens bedenken. De standaard dingen. Gezonder eten, meer sporten, minder op mijn telefoon. Blablabla. Ik begon vol goede moed, maar eind januari was ik het meeste alweer uit het oog verloren. Nu weet ik ook waarom en ik wil dat ook graag aan jou uitleggen.
Ten eerste ligt het al aan het woord. Voornemens. Mijn brutale mening; het hele woord impliceert al de halfslachtige poging. Een voornemen. In het woord zit al de poging voor een uitvlucht. ‘Ja, het is niet gelukt, ik had het mij wel voorgenomen, maar het is niet gelukt’. Ik heb hetzelfde met het woord proberen. Proberen bestaat niet. Probeer maar eens een pen op te tillen; je doet het of je doet het niet. En het lukt, of het lukt niet. En als het niet lukt, is dat geen falen, dan is dat een leermoment.
Ten tweede, en deze is wel heel belangrijk, zijn heel veel goede voornemens niet authentiek. Daarmee bedoel ik dat ze niet uit jezelf komen. Het is het standaardriedeltje. Iedereen doet het, dus jij doet eraan mee. Maar wat zou jij nou echt willen?
Laten we even gezonder leven als voorbeeld nemen. Dit hoor je veel he? Gezonder eten, minder snoepen, meer bewegen, stoppen met roken. Maar voor wie doe je het? Wil je het echt zelf? Of denk je dat het hoort? En waarom wil je het? Doe je het voor jezelf, of omdat je denkt dat anderen je dan leuker/aantrekkelijker/grappiger/whatever vinden? Ben je gemotiveerd van binnenuit of wil je voldoen aan een bepaalde maatstaf? Denk je wellicht dat je pas de man van je leven vindt als je 10 kg kwijt ben? Denk je dat je vriendinnen je leuker vinden als je met ze mee gaat sporten terwijl jij er stiekem een schijthekel aan hebt?
En tot slot is het helemaal niet het seizoen ervoor. De winter is helemaal niet bedoelt om volop in de actie modus te schieten. Om vol gas van start te gaan. Je ziet het aan de natuur en misschien merk je het ook wel aan jezelf; de winter is de periode van verstillen, vertragen, naar binnen keren.
Dat betekent overigens niet dat je geen dromen mag hebben, geen wensen of geen doelen mag stellen. Natuurlijk mag je daarmee bezig zijn, maar laat je niet in een keurslijf stoppen dat dit allemaal rondom deze periode zou moeten.
Persoonlijk heb ik de goede voornemens rond oud en nieuw dus gewoon laten varen. Dat betekent niet dat ik niet alvast over het nieuwe jaar nadenk. Over nieuwe dingen die ik wil bereiken, toffe dingen die ik wil doen. Alleen dat heeft voor mij niks te maken met oud en nieuw. Ik ben namelijk maandelijks bezig met wat ik wil laten groeien en wat ik juist wil loslaten. Ik gebruik hiervoor de energie van de maan.
2 januari was het nieuwe maan en dat is bij uitstek de periode om intenties te zetten. Om te mijmeren over wat je wilt, daar je gedachtes heen te sturen en gerichte acties op te ondernemen. Dat heb ik dus wel gedaan met de nieuwe maan. En mijn intentie is; meer voeden en minder doelloos consumeren. Daarmee bedoel ik dat ik dus minder door Instagram of tiktok (hallo verslaving als je eenmaal begint) te scrollen en minder series wil kijken als ik eigenlijk helemaal geen zin heb, maar mijzelf gewoon verveel en voor de makkelijkste weg kies. De tijd die ik dan overhoud (want we zeggen vaak dat we geen tijd hebben, maar in mijn optiek besteed je het dan gewoon anders 😉), ga ik besteden aan muziek luisteren, tekenen, lezen, yoga, wandelen of gewoon voor mij uit staren. Want dat voelt wellicht nutteloos, maar is 1 van de beste dingen die je kan doen voor je brein.
De volle maan is geschikt om los te laten, maar daarover later meer. Wat ik je wel alvast wil meegeven, is doordat ik dus bewust bezig ben met deze maanstanden, ik maandelijks bezig ben met doelen stellen en intenties zetten en dus ook met wat ik mag loslaten en waar ik afscheid van mag nemen.
En nee, dat gebeurt heus niet naakt dansend op een veldje met een heksenketel in het midden. Dat gebeurt voor mij op een hele natuurlijke en laagdrempelige manier. Door erover te schrijven. Door erover te praten met mijn vrienden, met mijn partner. Heel low-key, maar dus wel effectief en iets wat maandelijks terugkomt. En vooral; iets wat bij mij past, wat ik van binnenuit echt wil. En dus geen loze kreten omdat het oud en nieuw is.
Ik ben heel benieuwd, hoe kijk jij naar goede voornemens?